De korte film van Michael de Wit Dudok schetst een symbolisch verhaal over afscheid nemen en (wellicht) de dood. Michael de Wit Dudok laat in het midden of de vader zijn dochter verlaat; ‘Als je hem weg zou zien roeien met een hengel of een koffer of een pistool, word je in een richting geduwd. Zelfs of hij vrijwillig gaat of dat hij weg moet, wil ik in het midden laten. Het gaat erom dat hij weggaat.’