Licht gaat over een alleenstaande vrouw die weet dat ze ongeneeslijk ziek is, pakt wat spullen in een koffer, doet haar vis in een plastic zakje en gaat te voet op weg. Ze wandelt door straten, velden en door lommerrijke boslanen, en wordt onderweg met onverwachte vriendelijkheid en vrienden uit het verleden geconfronteerd. ‘Waar ga je naar toe?’ ‘Naar de hel.’ Een van de zeldzame dialogen in deze roadmovie, waarin een oude vrouw haar laatste reis maakt. Ze eindigt haar kruisweg in een klooster waar ze in bed gaat liggen en alle eten en drinken weigert. Dicht op de huid gefilmd is Licht.