Mevrouw van Dale Wacht… verhaalt over de jonge onbevangen Naomi. Op de psychogeriatrische afdeling van een verzorgingstehuis zit zij haar taakstraf uit. Terwijl zij haar afschuw voor de bewoners probeert te overwinnen trekt zij zich het lot van de dementerende Mevrouw van Dalen steeds meer aan.

Mevrouw van Dalen ligt in een bed. Dag in, dag uit; in bed. Ze leeft in haar eigen wereld, roept om haar overleden zus, terwijl haar dochters bekvechten over het behandelplan van hun moeder. Zonder zich actief te mengen in de strijd tussen de dochters, vindt Naomi (letterlijk) de juiste toon om werkelijk contact te maken met mevrouw van Dalen. Beiden worstelen op hun eigen manier met het verleden; de één bewust, de ander in de schimmige wereld van dementie.

Naomi neemt je als kijker mee langs persoonlijke drama’s van bewoners, de discutabele discussie over een zelfverkozen levenseinde bij dementie en de betekenis van geloof en vrije keuze waar de twee dochters beiden vanuit hun eigen overtuiging voor strijden. Waar voor de ene collega ‘Het is wat het is’ een uitstekende overlevingsstrategie lijkt te zijn, zoekt Naomi haar eigen weg en norm.