De korte film beschrijft de laatste dagen van Jozias, een man met dementie. Hij treft zijn vrouw dood aan in bed en gaat naar buiten om hulp te halen. Zijn dwaaltocht brengt hem naar een kerk en een pastorie. De pastor helpt hem, geeft hem kleding, op Jozias verzoek zelfs een priesterboordje. De verwarde man is net zo snel vertrokken als dat hij de pastorie in sloop en komt in een bos terecht.

Daar ontmoet hij Fransje, een jonge vrouw met een geweer in de hand. Hij ziet de vrouw haar partner doodschieten. Dood, dat wil hij ook, Jozias is het leven moe. In het vervolg van de speelfilm wordt het verhaal beantwoord of de vrouw zich betrokken voelt op de oude, zieke man, en of ze hem wil helpen met zijn laatste wens.