Volcano vertelt het verhaal van Hannes, die op de dag van zijn pensioen zijn verdere bestaan vrij somber inziet. Tot grote ergernis van zijn kinderen, moet zijn vrouw het volgens hen voortdurend ontgelden nu hij altijd thuis is. Hannes is een harde, ogenschijnlijk ongevoelige man, maar de kijker weet beter: liefde en passie zijn tussen beiden opnieuw ontbrand, kort na Hannes’ pensionering. Maar het is slechts van korte duur. Hannes’ vrouw krijgt een zware beroerte; nadien is ze nog slechts een schim van haar oude zelf.

Hannes wil per se voor haar zorgen en neemt haar, tegen de wens van zijn zoon, in huis. Hij zou dat alleen maar doen om zijn schuld jegens haar te delgen; hij heeft haar immers jaren achtereen honds behandeld. Mogelijk zit daar enige waarheid in. Maar het is ook duidelijk dat Hannes handelt uit compassie en liefde. Dat geldt zelfs voor de amateuristische euthanasie die hij pleegt.